Nu ik mijn baan als hoofdredacteur heb opgezegd en weer voor mezelf ben begonnen, krijg ik regelmatig de vraag: ‘Ga je nu alleen nog boeken schrijven?’

Over het cliché van de miskende kunstenaar en geld verdienen.

Soms wilde ik dat ik een schaamteloos egoïstische schrijver was. Zo één die zich bij thuiskomst opsluit in zijn schrijfkamer en die niet gestoord wenst te worden...

Wie een boek wil schrijven is gek. En wie een boek wil schrijven nadat ze nog maar kort geleden werd geveld door een burn-out is nog gekker.

Over altijd haast voelen, onderuit gaan en leren je tijd te nemen...

'Begin je roman NÓÓIT met een scene waarin iemand wakker wordt...' En hoe begint mijn young adult-boek Smiley? 

Juist.